της Άσπρης Πέτρας. Πελασγοί, Κάρες και Λέλεγες ήταν οι πρώτοι κάτοικοι, θα περάσουν από την Κω Φοίνικες και Αχαιοί. Επίσης στο νησί βρίσκουμε λείψανα της μυκηναϊκής περιόδου ή της ύστερης εποχής του χαλκού (1600 - 1150 π.Χ.). "Καρίς" και "Μεροπίς" είναι τα πανάρχαια ονόματα της Κω. "Νυμφαία" επίσης την αποκάλεσε ο Πλίνιος. Ο Όμηρος στη Β' ραψωδία της Ιλιάδας αναφέρει ότι η Κως μαζί με τα νησιά Νίσυρο, Κάλυμνο, Κάρπαθο και Κάσο, πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο με τριάντα καράβια. Ακολουθεί ο εκδωρισμός του νησιού, ενώ κατά τον 7° με 6° π.Χ. αιώνα η Κως συμμετέχει στην ομοσπονδιακή συμμαχία της "Δωρικής Εξάπολης". Μεγάλο είναι το πλήθος και η ποικιλία των Κωακών κεραμικών της γεωμετρικής περιόδου, που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη. Με το πέρασμα των χρόνων διαμορφώνονται στο νησί οι "Δήμοι" - 7 συνολικά μαζί με το Δήμο Κώων - και οι κάτοικοι αρχίζουν να ευημερούν. Οι ναύτες και οι έμποροι που ταξίδευαν στο Αιγαίο, κατατάσσουν την Κω, από την άποψη του πλούτου, στην ίδια κατηγορία με τα άλλα νησιά της Μικρασιατικής ακτής - Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ρόδο - δίνοντας τους το όνομα "Μακάρων Νήσοι".